കവിത
മോഹൻ കുമാർ കുഴിത്തുറ
ബുദ്ധൻ ചിരിക്കുന്നു
ബുദ്ധൻ ചിരിക്കുന്നു
പൊട്ടിത്തെറികൾ പിന്നെയും തുടരുന്നു
പൊട്ടിയ നാടിന്റെ പെരുമയെ നോക്കി
ബാദരായണനും വാല്മീകിയും പിറന്ന
ഭാരതമീ പുണ്യഭൂമി തന്നിൽ
യുഗങ്ങൾ താണ്ടിയും വീണ്ടും കേൾക്കുന്നു
യുദ്ധകാഹളങ്ങൾ
ഹിമാദ്രി സാനുവിൽ പുകയുന്നു
ഗംഗാതീരങ്ങളിൽ, വിഷമാത്ര ചിന്തകൾ
പ്രഥിയിലൂർജ്ജ രേണുക്കൾ ചിതറുന്നു
പടരുന്നു തീ, ഹരിത ഭൂമിതൻ ദീപ്തികൾ
ഭാരതാംബതൻ ഹൃത്തടം പിളരുന്നോ
ഭരണമാനസ വികൃതിതൻ പൂമരം
ഗദ്ഗദമങ്ങു ഹിരോഷിമയിൽ കേൾപ്പു
കുരുതിതൻ വികല
ബിംബങ്ങൾ വളരുന്നു
ഹരിത കവചങ്ങൾ ജപ്പാനിൽ കരിയവേ
ധൂമങ്ങൾ ഉയരുന്നു നാഗസാക്കിയിൽ
കൊടുംവിഷം ചുരത്തുന്ന മുലകൾ നുണയുവാൻ
കണ്ണില്ലാകിടാങ്ങൾ വാ പിളർന്നീടുന്നു
കുടില രാഷ്ട്രങ്ങൾ പിന്നെ, ചിറി തുടക്കുന്നു
കൂടെ ജനിക്കുന്നു ദേശാന്ത വൈരവും
അണുപരീക്ഷണം വേണമോ ലോകത്തിൽ
അഹിംസാ പരമ ധർമ്മമെന്നല്ലേ
അഹിംസാ വചനങ്ങൾ പിന്നെയും തകരുന്നു
അകംപൊട്ടി വീണ്ടും ബുദ്ധൻ ചിരിക്കുന്നു
ബുദ്ധൻ ചിരിക്കുന്നു
No comments:
Post a Comment