വിടരുന്ന പൂവുകൾ

മിനിക്കഥ

ടി.പി.ശശികുമാർ 

വിടരുന്ന പൂവുകൾ

ഇതിനു മുമ്പും അയാളിവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നല്ലോ?

അന്നൊന്നും എന്തേ അയാളിൽ പ്രണയം തോന്നിയില്ല?

അവളുടെ കണ്ണുകൾ സ്വയം പിറുപിറുത്തു.

അയാളുടെ എന്തു ഗുണമാണ് ഉള്ളിൽ സ്നേഹ സ്ഫുലിംഗങ്ങൾ ഉണർത്തി വിട്ടത്?

ആ മാധുര്യമുള്ള വാക്കുക്കൾ?സുന്ദരരൂപം? അതോ ജോലിയിലെ ആത്മാർത്ഥതയോ?

അതുമല്ലെങ്കിൽ പക്വത ?

ആർക്കറിയാം - ആ കണ്ണുകൾ പരസ്പരം പറഞ്ഞു.

ഉറക്കത്തിലും കൺമുൻപിൽ തെളിയുന്നത് വശ്യമായ ആ രൂപം തന്നെ!

അയാളെ കാണുമ്പോൾ മാത്രം വിടരുന്ന സൂര്യകാന്തികളാണ് നാമിപ്പോൾ .... 

അവർ പരസ്പരം പുഞ്ചിരിച്ചു.. 

അതേ സമയം അയാളുടെ കണ്ണുകൾ ഒരു തത്ത്വജ്ഞാനിയുടെ മട്ടിൽ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. :-

'ഒരു കന്യകയുടെ കണ്ണിനു മാത്രമല്ല പ്രണയത്തിന്റെ ഭാഷയുള്ളത്.

അതു കാണാനുള്ള കണ്ണാണ് നമുക്ക് വേണ്ടത് '.

വർത്തമാനത്തിന്റെ തിക്കിത്തിരക്കിനിടയിലും രണ്ടു പേരുടെയും കണ്ണുകൾ ഇടയ്ക്കൊക്കെ വഴിയരികിൽ കണ്ടു മുട്ടും.

അവിടെ കാര്യമായ വാമൊഴികളൊന്നും ഉതിരാറില്ല. ചില അന്വേഷണങ്ങൾ മാത്രം - എന്തേ ഇന്ന് വൈകി ?എന്താണവിടെ എഴുതിക്കൊണ്ടിരുന്നത്?

എന്നിങ്ങനെ ചിലത്.

പരമ്പരാഗത കുറിമാനങ്ങളോ സൈബർ യുഗത്തിലെ വരമൊഴികളോ അവിടെ കണ്ടെത്താനായില്ല.

എങ്കിലും അവരുടെ പൂങ്കാവനത്തിൽ ഓരോ ദിനവും പൂക്കൾ വിടരുന്നത് ആകണ്ണുകൾ കണ്ടു.

 ടി.പി.ശശികുമാർ ,ഉത്രാടം വീട്

അമരമ്പലം - Po

മലപ്പുറം ജില്ല

679332 PIN